Özet

Giriş: Antibiyotikler, onlarca yıldır hayat kurtaran önemli bileşiklerdir. Ancak pek çok patojenik bakteri antibiyotiklere direnç kazanmaktadır.  Makrolid-linkozamid-streptogramin B (MLSB) antibiyotik sınıflarında çapraz direnç morbidite artışına neden olabilmektedir. Bu çalışmada, metisilin-dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) izolatlarında indüklenebilir klindamisin direncinin fenotipik ve genotipik dağılımı değerlendirilmektedir.
Gereç ve Yöntem: MRSA kökenlerinde eritromisin ile indüklenen klindamisin direnci, fenotipik olarak D-testi yoluyla ve genotipik olarak polimeraz zincir reaksiyonu ile doğrulandı.
Bulgular: Tüm MRSA izolatları eritromisine dirençliydi. İzolatlarda  indüklenebilir iMLSB fenotipi (iMLSB: indüklenebilir makrolid, linkozamid streptogramin B) prevalansı %23,7 (9/38), makrolid streptogramin (MS) fenotipi prevalansı %47,4 (18/38) ve  cMLSB (cMLSB: yapısal (constitutive) makrolid linkozamid streptogramin B) fenotipi prevalansı %28,9 (11/38) idi. iMLSB fenotipi gösteren dokuz köken, erm genleri açısından test edildi. ermA geni 5 (%55,6) izolatta, ermB geni 2 (%22,2) izolatta ve ermC geni 2 (%22,2) izolatta tespit edildi.
Sonuç: erm pozitif izolatlar iMLSB fenotipi göstermekteydi ve ermA geni baskındı. MRSA kökenlerinde cMLSB fenotipinin yaygın olduğunu ve klindamisin ile tedavide başarı sağlanabileceğini gösterdik. Bu çalışmada araştırılan erm genlerinin dağılımı, klindamisin tedavisinin başarısız olduğu olguların izlenmesinde D-testinin yeterliliğini göstermektedir.