Özet

Giriş: Yüksek aktiviteli antiretroviral tedavi (HAART), İnsan immünyetmezlik virüsü (HIV) ile enfekte hastalarda morbidite ve mortaliteyi önemli ölçüde azaltmıştır. Bu başarıya rağmen hastalar tedaviye ömür boyu devam ettikleri için başlangıç tedavi rejiminin sürdürülebilirliği zor bir hale gelmiştir. Yüksek aktiviteli antiretroviral tedavi rejim değişikliği; intolerans/toksisite, gebelik, komorbiditeler, hasta uyum zorluğu ve virolojik baskılanmanın sağlanamaması gibi nedenlerle sıklıkla gerekli olabilmektedir. Bu çalışmada Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Tayfur Ata Sökmen Tıp Fakültesi Hastanesi’nde HIV/AIDS nedeniyle takip edilen hastalarda HAART değişiklik nedenlerinin irdelenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif, kesitsel, tek merkezli çalışma HIV nedeniyle Ocak 2018-Aralık 2020 yılları arasında Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Tayfur Ata Sökmen Tıp Fakültesi Hastanesi’nde takip edilen 151 olgu çalışmaya dahil edildi.
Bulgular: İnsan immünyetmezlik virüsü ile yaşayan bireylerin %77,5’i (117) erkek, %22,5’i (34) kadındı. Yaş ortalaması 39,08±14,2 yıl (20-83) idi. İnsan immünyetmezlik virüsü ile yaşayan bireylerin %23,2’sinde (35) de tedavi değişikliği yapılmıştı. En sık tedavi değişiklik nedeni intolerans/toksisite %12,6 (19) birey idi. Diğer değişiklik nedenleri; gebelik %4 (6), tedavi uyumsuzluğu %2,6 (4), hasta isteği %2 (3), hekim kararı %2 (3) idi. İnsan immünyetmezlik sendromu ile yaşayan bireylerde virolojik yanıtsızlık nedeniyle ilaç değişikliği tespit edilmedi.
Sonuç: Yüksek aktiviteli antiretroviral tedavi kullanan HIV hastalarında rejim değişikliği nedenlerine dair Türkiye’de genel olarak çok az veri mevcuttur. Bu nedenle, bu çalışmada elde edeceğimiz veriler HAART ilaç yönetimi için uzun vadeli bir plan çizmeye yardımcı olabilir.